میم_الف_دال

مثل همیشه کتاب ها به دادم رسیدن 

برای منی که همیشه انقدر دورم رو حصار کشیدم که هیچی و هیچ کس نمیتونه حالمو خوب کنه این کتاب ها همیشه نجاتم دادن

خوندن دوباره ی " دنیای سوفی " بعد از ده سال داره اون احساسات شونزده سالگیم رو دوباره در من زنده میکنه 

داره مجبورم میکنه یه بار دیگه عمیق تر راجع به همه چیز فکر کنم و به چیستی و کیستی خودم شک کنم 

داره یادم میندازه چقدر از اون آدم شونزده ساله ی کنجکاو و آرمانگرا فاصله گرفتم و به آدمایی امثالشون تو این دنیا زیاده نزدیک شدم 

این کتاب منو یاد چیزایی انداخت که خیلی وقت بود از ذهنم پاک شده بودن 

ازش ممنونم

از اینکه منو دوباره به حال و هوای خود قدیمم نزدیک کرده خیلی ازش ممنونم 

" چه شد بگو چه شد که ما از این زمانه خسته ایم بار سفر به سوی خود به سوی هیچ بسته ایم فرار تا کجا؟ بس است مرو به مقصدی که نیست برای لحظه ای فقط برای لحظه ای بایست بگو چه شد که راه عشق به چاه کینه ختم شد چرا مسیر تیز تیغ به عمق سینه ختم شد جواب من سکوت نیست بگو چه شد ترانه ها به جای فحش‌های زشت کجاست عاشقانه ها چه شد بگو چه شد که ما از این زمانه خسته ایم بار سفر به سوی خود به سوی هیچ بسته ایم فرار تا کجا؟ بس است مرو به مقصدی که نیست برای لحظه ای فقط برای

" خوابم می‌آید، اما نمی‌خواهم بخوابم. در جدول زمانی من فرصتی برای خوابیدن در نظر نگرفته شده است. نمی‌خواهم. نه! هیچ توضیحی برای این مسئله ندارم. اغما برای آدم‌های زنده است. زنده‌ها. همیشه تحمل زنده‌ها خارج از حد توانم بوده است. البته همه‌ی آنها نه در درونم تلآلو آن شوریدگی دیرین را احساس می‌کنم. اما می‌دانم که این احساس دیگر وجودم را به آتش نخواهد کشید "

اگه ازم بپرسی بزرگترین درسی که از زندگی گرفتم چی بود بهت میگم هروقت دیدی نمیتونی ادامه بدی فقط متوقف شو به خودت بگو " ایست ! بسه ،همین جا وایسا و استراحت کن وقت برای ادامه دادن و زندگی کردن زیاده " اگه الان متوقف نشی و همینجوری پیش بری تو هم میشی یکی مثل من خسته و از نفس افتاده از خودت انتظارات زیادی نداشته باش بذار همون چیزی که به نفعته برات اتفاق بیفته تو فقط آروم آروم کاری رو بکن که خوشحالت میکنه